گذر از جهان ناتورالیستی به جهان اسطوره ای در رمان جمعه یا سواحل اقیانوس آرام اثر میشل تورنیه

تورنیه در رمان جمعه یا سواحل اقیانوس آرام که می توان آن را بازآفرینی رمان روبنسون کروزوئه اثر «دانیل دفو» قلمداد کرد، ضمن به کارگیری اسطوره ها، به تبیین دیدگاه های فلسفی خویش می پردازد. نویسنده ضمن ترسیم تنهایی و دشواری های رودرروی روبنسون (قهرمان داستان) چگونگی روند تحول معنوی وی را در جزیره ای واقع در اقیانوس آرام به تصویر می کشد. آشنایی با «جمعه» نوجوان بومی جزیره، به تدریج او را از دغدغه های مادی و زمینی رهانیده و با رموز طبیعت و جهان روحانی آشنا می کند. تورنیه با آفرینش فضاهای پلشت و ناتورالیستی از یک سو و بهره گیری از نمادها و اسطوره ها از سوی دیگر، به تدریج از واقعیت های مرارت بار جهان مادی دور و به دنیای معنوی و فضاهای اسطوره ای نزدیک می شود. این اثر با تقبیح تمدن غربی، چگونگی بازگشت به اصالت انسانی را به بشر امروزی یادآور می شود. این مقاله می کوشد تا با رویکردی تحلیلی ضمن پرداختن به نقش اسطوره ها و نمادها در این رمان، چگونگی روند تحول روحانی و گذر از وابستگی های مادی به درک لذت های معنوی و زیبایی های زندگی را نزد قهرمان داستان بررسی کند.